Ο τρόπος που επιλέγουν λοιπόν οι σκύλοι είναι ευθύς & σαφής. Αυτό που φαίνεται να είναι συμπεριφορά κακίας, συχνά έχει σαν κίνητρο την αγωνία. Το κάθε λεπτό για έναν σκύλο είναι η αιωνιότητα. Είναι τόσο παράξενο λοιπόν να νιώθει τόσο έντονο άγχος; Δεν αντιλαμβάνεται ούτε τις ανάγκες, ούτε τα προβλήματά σας. Ούτε το πότε θα επιστρέψετε, ούτε το πόσο θα λείψετε. Το μόνο που ξέρει είναι απλά να συνδυάζει. Παράδειγμα, όλα αυτά που κάνετε λίγο πριν τον αφήσετε μόνο, σηματοδοτούν την έναρξη της αγωνίας & ότι θα πρέπει να κάνει κάτι να τραβήξει την προσοχή σας, πριν είναι πολύ αργά. Το άγχος του σκύλου μπορούμε να το μετριάσουμε με την ήπια πειθαρχία & την ενδυνάμωση της αυτοκυριαρχίας του, με την δημιουργία ενός καθορισμένου προγράμματος λογικών κανονισμών.
Οι σκύλοι λοιπόν άλλοτε “κλέβουν” για να ξεκινήσουν κάποιο παιχνίδι, άλλοτε για τα κρατήσουν ένα αντικείμενο σαν φυλαχτό μιας & το διαποτίζει η μοναδική μας μυρωδιά, άλλοτε για να τραβήξουν εναγωνίως την προσοχή μας. Ορισμένοι βέβαια καταστρέφουν αυτό που αρπάζουν. Άλλοι το κρατάν όσο περισσότερο μπορούν. Δεν συζητάμε αν έχουν δίκιο. Σίγουρα όμως η ανάγκη τους για ανθρώπινη παρουσία, για παιχνίδι, για γόνιμο ενδιαφέρον & ενασχόληση είναι μια εύλογη δικαιολογία για τις “κακές” τους συμπεριφορές.
Αν αρχίσουμε υπό αυτό το πρίσμα να τους αντιμετωπίζουμε, θα νιώσουμε μεγαλύτερη διάθεση να εξομαλύνουμε τόσο την “κλοπή” όσο & κάθε άλλο σύμπτωμα παρεμφερών ανεπιθύμητων καταστάσεων.