1. way of thinking

Ήθελα νά ‘μουν σκύλος τση, για κείνη να γαυγίζω, κι όταν μου δίνει κόκκαλο, τη χέρα τση ν’ αγγίζω. (μέρος 1ο)

      Ζείτε με σκύλο. Συχνά “κληρονομιά” της επιλογής τέτοιας συμβίωσης το γαύγισμά του. Στιγμές παρουσιάζονται μετανιωμένες με ευχές να’χατε συντροφία κάτι διαφορετικό, αρκετά λιγότερο ομιλητικό, μια γάτα, ή ακόμη & έναν μειλίχιο κάτοικο της σιωπής, ένα κουνέλι. Όπως & να’χει, επιτέλους, να σταματήσει να γαυγίζει, δεν αντέχετε, σταμάτα, να χαρείς.

      Βγαίνετε απ’το σπίτι σας, χωρίς τον σκύλο σας, ο σκύλος σπίτι, μόνος, αρχίζει, γαυγίζει, γαυγίζει, μα καλά ο λαιμός του δεν τον πονά, αντηχεί απορία στην χώρα των αναπάντητων ερωτημάτων. Έχετε επισκέψεις, καλώς τα παιδιά, ο σκύλος έκδηλα συμφωνεί, αρχίζει, γαυγίζει, δεν σταματά, τον δένετε, τον απομονώνετε, γαυγίζει, δεν σταματά, σχεδόν ουρλιάζει, όταν ζητάει κάτι, φωνάζει, όταν ξεκουράζεστε, σας αντιμιλά, δεν υποφέρεται, είναι ένας θορυβώδης σκύλος. Αν γαυγίζει καθώς το κουδούνι σας χτυπά, καθώς σταματά έξω απ’το σπίτι αυτοκίνητο, όταν διψάει, όταν η λυχνία “πεινάω” αναβοσβήνει σε μια από τις σκυλίσιες πλακέτες του συστήματός του, να μην παραπονιέστε, φέρεται σαν ένας φυσιολογικός σκύλος.

      Πάμε παρακάτω. Πλησιάζει την εξώπορτα κακόβουλα ένας/μία/ο φαντομάς, αδιευκρίνιστων προθέσεων & στοιχείων, είναι περασμένες, τι ώρα είναι; γαυγίζει, να μην σας ενημερώσει; σας ενημερώνει, το θέλετε. Προφανώς το γαύγισμά του φαίνεται να μην σας βολεύει πάντα, μα έχει μια λογική αιτία, μια συγκεκριμένη ακολουθία, είτε το κάνει για προστασία, είτε εκφράζει ανάγκη, έναν ενθουσιασμό, την αγωνία του. Απ’την άλλη, εάν το γαύγισμά του, αποκτά διαστάσεις μη πεπερασμένες – πέραν της αρχικής αφορμής που το ενεργοποίησε – & δεν μπορείτε να το ελέγξετε, αν γαυγίζει γιατί δεν τον χαιδέψατε, γιατί έμεινε μόνος, γιατί δεν παίξατε μαζί του, (αλήθεια, γιατί δεν παίζετε μαζί του;) τότε μάλλον ναί, έχουμε πρόβλημα. Οι τυπικές διαδικασίες της έξωσης καθαρογράφονται.

(συνεχίζεται…)