Σημειώστε κάτι βασικό. Οφείλουμε να μαθουμε “ευγενικούς” τρόπους επικοινωνίας στον σκύλο μας όσο είναι ακόμη κουτάβι, να μάθει την αρετή της υπομονής. Μια αρετή που χαρακτηρίζει τους αδέσποτους/ελεύθερους σκύλους, αλλά & εδώ σαφώς όχι καθολικά. Σύντομα χρονικά διαστήματα μοναξιάς με ήπιους λεκτικούς επαίνους, σταδιακά θα μεταφέρουν στον ψυχισμό του σκύλου σημαντικές δόσεις ασφάλειας & σιγουριάς για την βεβαιότητα της επιστροφής μας, Αρκετοί από εμάς φλυαρούμε αδιάκοπα όταν ετοιμάζουμε την έξοδο του σκύλου απ’το σπίτι, πάμε βόλτα; πάμε; ναί; πού’ναι το λουρί σου; ενώ πάλι τείνουμε να τον αγνοούμε όταν ετοιμάζομαστε μοναχούλη να το αφήσουμε, ενδεχομένως είτε από ενοχή, είτε πάλι διότι έχουμε ολότελα στραμμένη την προσοχή μας σε κάτι άλλο.
Ταυτιστείτε με τους συνειρμούς του σκύλου σας & ίσως μπορέσετε να τον βοηθήσετε στην προσαρμογή του. Έμπλουτίστε το περιβάλλον με “αντικείμενα προς καταστροφή”. Αποκλείστε την οπτική του σε περαστικούς, γατούλες, εικόνες αναστάτωσης. Αν η παρουσία σας στο σπίτι περιλαμβάνει την ταυτόχρονη ύπαρξη ήχων/μουσικής/τηλεόρασης, διατηρείστε μία τέτοια παράμετρο ενεργή & στην ενδεχόμενη απουσία σας. Όχι για συντροφιά, μα για να μην αλλάξουν μονομιάς όλα όσα χαρακτήριζαν την πρότερη παρουσία σας στον χώρο. Βοηθείστε τον όμως να περνά τον χρόνο του ήρεμα και καρτερικά.
Ταυτόχρονα, στην περίπτωση που αναφερόμαστε σε κουτάβια, πετυχαίνουμε γρήγορο αποτέλεσμα στον περιορισμό του γαυγίσματος, επιδιώκοντας συνολικά την μη συμμετοχή μας σε αυτό. ώσπου το κουτάβι να κουραστεί/παραιτηθεί – διότι σε ενήλικες σκύλους η κούραση του ίδιου του σκύλου από ένα διαρκές γαύγισμα καθυστερεί αιώνια, ως εκ τούτου καθυστερεί & να αναστείλει/παύσει την χρήση του. Είναι βεβαίως & ο κύριος Θέμης του τρίτου ορόφου που & σε παιδική ζωγραφιά ακόμη να δεί εσας & τον σκύλο σας, θα την τσαλακώσει, θα δοκιμάσει να την φάει, θα πνιγεί, θα την φτύσει & τελικά θα την στειλει συντροφία στα κούτσουρα της σόμπας. Επομένως, πρέπει να σκεφτούμε ποιά στάση θα κρατήσουμε & ασφαλώς ποιά στιγμή της ημέρας ή/και της νύχτας.
Τέλος, υπάρχει τρόπος/λύση – όχι δεν ταιριάζει σαν γάντι σε όλες τις περιπτώσεις – μην κουνά την ουρά του ο σκύλος σας, ούτε εσείς. Ένας εύθραυστης λοιπόν ισορροπίας τρόπος να περιορίσετε/ελέγξετε το ανεξέλεγκτο του γαυγίσματος. Απαιτεί περισσότερη δουλειά απ’την πλευρά σας αλλά έχει & μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Αρκεί να δείξουμε σε έναν φασαριόζο σκύλο να κάνει την φασαρία του, όποτε εμείς το ζητήσουμε. Ουσιαστικά να ενισχύσουμε/κατευθύνουμε το γαύγισμά του – που τόσο λατρεύει – & να καθορίσουμε/σημειώσουμε & τις ακόλουθες σιωπές του, ενισχύοντας/επιβραβεύοντας & αυτές. Αυτό που στέκεται γεγονός πραγματικά εξαιρετικό, με το να χώνουμε το δαχτυλάκι μας στις δραστηριότητες ενός σκύλου – όποιες & αν είναι, σταμάτα να γαυγίζεις! – είναι πως ξαφνικά & σαφώς σταδιακά αποκτούμε ήπια δυναμική ελέγχου δικαιωμάτων σε περιοχή αρχέγονων ενστίκτων.