Απευθύνεστε στις αναμνήσεις, ξυπνώντας εικόνες με αρκουδάκι στην αγκαλιά & μια χορταστική ηρεμία ύπνου να σας τυλίγει καθώς η παιδική σας φιγούρα δεν υπέμενε την μοναξιά του κρεβατιου. Στιγμή παρελθόντος κοινή φαντάζει & οικεία.
Ωστόσο ο χρόνος περνά. Δεν κοιτάζουμε το ρολόι, κάνουμε ότι κάνει, προχωράμε όπως προχωρά.
Στο ενδεχόμενο λοιπόν που δεν κρατάτε σφιχτά πια ένα αρκουδάκι για να κοιμηθείτε & θεωρείτε την παρουσια ενός σκύλου να μοιράζεται τα σκεπάσματα σας μια χαριτωμένη ιδέα, σκεφτείτε το ξανά. Διότι κάτι τέτοιο μπορεί να ειναι ένα πραγματικό πρόβλημα. Από την δύναμη της συνήθειας που θα κάνει όπως κάνει πάντα την δουλειά της – δηλαδή να ισχυροποιεί συμπεριφορές – η απόφαση σας να επωφελείστε απο την παρουσία ενός σκύλου στο μισό του κρεβατιού τις κρύες μέρες & νύχτες μπορεί να αποδειχθεί σφάλμα ενοχλητικό.
Ας υποθέσουμε πως αποφασίζετε για να καταφέρετε να κοιμηθείτε να αλλάξετε πλευρό μιας & το πλευρό που είχατε επιλέξει δεν φάνηκε αποτελεσματικό σε Μορφέα & σας κόβει την φόρα ενας ζεστός σκύλος δίπλα σας. Ο σκύλος σας είναι. Σκέφτεστε οτι θέλετε το σύνολο της επιφάνειας του κρεβατιού δικό σας & του λέτε λοιπόν να κατέβει. Αυτός γρυλίζει. Είναι τέσσερις το πρωί. Είναι σκοτάδι. Είστε μόνη/μόνος με έναν σκύλο που γρυλίζει. Οι σκύλοι γνωρίζουμε οτι είναι κτητικοί, προστατεύουν την περιοχή τους, την θέση της φωλιάς τους & το κρεβάτι σας στην περίπτωση αυτή γίνεται φωλιά για τον σκύλο.Ας το πάμε λίγο παρακατω. Περιμενετε “κόσμο”. Έχετε προβλέψει/ετοιμάσει αρκετά, σχεδόν τα πάντα. Μια χαρά. Στο τέλος της λίστας του μυαλού σας διαβάζουμε: …σκύλος, τσεκ. κρεβάτι, τσεκ. σκύλος; κρεβάτι; Χμμμ… Μισό λεπτό.
Δυστυχώς οι σκύλοι δέχονται δύσκολα να μοιραστούν με “απρόσκλητους επισκέπτες” κάτι που θεωρούν δικό τους (ναί, για το κρεβάτι σας χτυπάει μια καμπάνα). Ακόμη & αν πιστεύετε οτι το γλυκό σας το σκυλάκι δεν θα γρυλίσει ποτέ θυμωμένα απέναντι σε κανέναν, το κυρίαρχο μέρος ενός τέτοιου ζητήματος πηγάζει από αισθήματα κτητικότητας που ρέουν άφθονα στους σκύλους, μικρού, μεσαίου & μεγάλου μεγέθους. Σ’αυτες τις περιπτώσεις προτιμότερη λύση είναι η προληπτική παρέμβαση.
Παρολαυτά, αν θεωρειται οτι έχετε & διατηρείτε τον πλήρη έλεγχο αφήστε τον να ανεβαίνει, μοναχά όμως όταν του δίνετε την αντίστοιχη εσείς άδεια/εντολή & βέβαια κατεβαίνει χωρίς αντιδράσεις. Ουσιαστικά να έχει καταλάβει – με έναν τρόπο – ότι ο ύπνος στο κρεβάτι σας είναι προνόμιο που του παραχωρείται & όχι δικαίωμα.
Μα τέλος ακόμη & αν αποφασίσατε να μονάσετε, κάποτε ο σκύλος σας θα χρειαστεί να κοιμηθεί μακριά, αν φύγετε ταξιδι, αν επισκεφθείτε παράξενους φίλους. Καλύτερα λοιπόν να μην είναι ιδιαίτερα ιδιότροπος για το που θα κοιμάται, ώστε να διαλέξετε λύση σχετικά άνετα. Ο σκύλος σας θα κάνει ότι τον συνηθίσετε να κάνει. Δεν θα κατσουφιάσει, εκτός & αν τον έχετε πρώτα “χαλάσει” & ύστερα του αφαιρέσετε ξαφνικά τα δικαιώματά του.